آموزش جاوا - شروع
در این بحث سعی شده بدون پرداختن به حواشی و یا تئوری های مربوط به هنر اصیل برنامه نویسی ، مستقیما وارد عالم برنامه نویسی با جاوا می شویم.
0- کامپایلر جاوا را دانلود و نصب کنید. اگر تاکنون این کار را نکرده اید می توانید از طریق این لینک به راحتی اینکار را انجام دهید.
۱- یک نرم افزار editor ساده باز کنید ( اگر کاربر windows هستید ، بهترین گزینه Notepad است. اگر از linux استفاده می کنید ، هر ابزار ساده مانند nano ، vi و یا gedit می توانید استفاده کنید.)
این دستورات را در محیط editor تان بنویسید و آنرا به نام HelloWorld.java در مسیر دلخواه ذخیره کنید. من از این مسیر استفاده کرده ام : C:\MyFirstProgram . حتما دقت کنید که هم در نوشتن دستورات و هم در ذخیره کردن فایل و کوچک یا بزرگ بودن حروف مهم است . Java و java خیلی فرق دارد !!!
public class HelloWorld{
public static void main(String[] args){
System.out.println("Hello Programmers World!") ;
}
}
سپس این فایل را به نام HelloWorld.java ذخیره کنید . باز هم تاکید می کنم که در وارد کردن حروف بزرگ و کوچک بسیار دقت کنید .
Terminal را باز کنید. (در ویندوز کافیست در منوی start , گزینه run را انتخاب کرده و در پنجره ای که باز می شود تایپ کنید cmd صفحه سیاه رنگی که باز می شود command Prompt یا terminal نامید می شود.) از طریق ترمینال به مسیری که فایل رو ذخیره کردید بروید . من برای این کار به این صورت عمل می کنم:
برای اینکه مطمئن شویم در محل درست قرار داریم ، از دستور dir استفاده می کنیم. همانطور که می بینید ، فایل HelloWorld.java در مسیر جاری قرار دارد . ابتدا برای کامپایل کردن برنامه ای که نوشتیم دستور زیر را اجرا می کنیم :
javac HelloWorld.java
حال برای اجرای برنامه از دستور زیر استفاده می کنیم :
java HelloWorld
این دستور برنامه را اجرا می کند.
چه اتفاقی افتاد ؟
بر می گردیم به ابتدای کار :
public class HelloWorld {
public static void main (String[] args){
System.out.println("I Love Java!") ;
}
}
در سطر اول ، کلاسی به نام HelloWorld را معرفی می کنیم. (با مفهوم کلاس آشنا نیستید ؟ اینجا را کلیک کنید!)
در سه خط بعد متدی به نام main را تعریف کرده ایم.
کلمه public اعلام می کند که این یک متد عمومی است. به این معنی که از بیرون این کلاس نیز به آن دسترسی وجود دارد.
کلمه کلیدی static به این معنی است که متد main یک متد استاتیک است . یعنی نیازی نیست که یک شی ازکلاس HelloWorld بسازید تا بتوانید این متد را فراخوانی کنید. (برای آشنایی با کاربرد متد ها و فیلد های static اینجا را کلیک کنید!)
کلمه کلیدی void نشان می دهد که این تابع ، مقدار خروجی ندارد.
کلمه main نام این تابع است. همانطور که مبحث متد های جاوا دیدید، عبارت String[] args در میان پرانتز ها بعد ازنام تابع ، اعلام آرگومان های ورودی تابع است ، که در مورد تابع main ما ، به این معنی است که این تابع آرایه ای از String ها به عنوان ورودی می پذیرد.
چرا این متد را به این صورت معرفی کرده ایم ؟ آرایه ای از جنس string به چه درد ما می خورد؟ باید بگویم فعلا هیچ. تنها علتی که این تابع را به این صورت معرفی کرده ایم این است که زمانی که ماشین مجازی جاوا (برای اطلاعات بیشتر در مورد ماشین مجازی جاوا اینجا را کلیک کنید!) می خواهد برنامه شما را اجرا کند ، در متن برنامه به دنبال متدی به نام main می گردد که دقیقا به این صورت تعریف شده باشد :public باشد ، static و void باشد و آرایه ای از جنس String به عنوان آرگومان ورودی دریافت نماید. وقتی این تابع را یافت ، آنرا اجرا می کند. درواقع نقطه شروع برنامه شما این تابع می باشد.بقیه داستان ساده است : درون تابع این دستور وجود دارد :
System.out.println("I Love Java!") ;
که به ترمینال دستور می دهد عبارت I Love Java را در خروجی نمایش دهد.
عزیز اندازه فونت تمام مطالب ریز و ناخوانا شده.